Karmy pochodzenia roślinnego są powszechnie włączane do preparatów paszowych dla ryb w celu wyeliminowania drogiej mączki rybnej jako głównego źródła białka.
Te pokarmy o zmniejszonej zawartości mączki rybnej są często łatwo akceptowane i dobrze wykorzystywane przez gatunki ryb i zwierząt roślinożernych i wszystkożernych. Jednak gatunki mięsożerne mogą nie reagować równie dobrze na agresywne ograniczanie białka pochodzenia zwierzęcego za pomocą roślinnych alternatyw. Stosowanie składników roślinnych w paszach dla ryb mięsożernych jest często ograniczone przez kwestie związane ze smakiem, strawnością i wartością biologiczną białek roślinnych dla tych gatunków. Mączka sojowa dobrze podejmuje to wyzwanie. Chociaż mączka sojowa jest jednym z najczęstszych alternatywnych źródeł białka wykorzystywanego w akwakulturze, jej włączenie do karmy dla ryb mięsożernych jest ograniczone wieloma czynnikami odżywczymi, takimi jak inhibitory proteaz, fitynian, saponiny, lektyny i oligosacharydy, które mogą wpływać na smak i wykorzystanie paszy przez ryby.
Można zastosować różne strategie przetwarzania w celu zmniejszenia lub wyeliminowania czynników zmniejszających wartości odżywcze w paszach pochodzących z soi, takich jak obróbka cieplna, ekstrakcja i oczyszczanie koncentratów białkowych i izolatów.
Chociaż produkty te mają zalety pod względem poziomów czynników odżywczych, są one droższe niż tradycyjna śruta czy mączka sojowa, taka jak pasze Aptrans, które są produkowane z soi niemodyfikowanej genetycznie. Fermentacja jest kolejnym tańszym podejściem do zajęcia się tymi czynnikami oraz wzrostem poziomu składników odżywczych i strawności produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, a także do żywienia zwierząt gospodarskich i ryb. Fermentacja może być równie lub bardziej skuteczna niż inne, bardziej kosztowne strategie przetwarzania w celu poprawy akceptacji i wykorzystania produktów z białka sojowego w paszach dla mięsożernych ryb.
